Nemo vereniging van vrije wandelaars organiseert:
AMSTERDAM WALKABOUT
THEATER- EN WANDELMANIFESTATIE
“DE DROOMTIJD VAN AMSTERDAM”
ZONDAG 23 SEPTEMBER 2007  

Download hier het complete programma met achtergrondinformatie

DE NIEUWE GIJSBRECHT  

MIDDELEEUWS STRAATHEATER UIT KOPANIEC (POLEN)
23 september 2007
12.00 en 14.00 UUR - DAM  - (VOOR HET PALEIS)

WAT BEZIELT AMSTERDAM?
Theatergroep ‘Cornu Cervi’ uit Polen speelt op de Dam de eindeloze ontstaansgeschiedenis van Amsterdam in verleden, heden en toekomst, gebaseerd op de legende van Vondels ‘Gysbreght van Aemstel’; de oermythe van de stad over de ondergang van het vrije Amsterdam in 1296, waarna Gijsbrecht naar Polen vlucht. In 2007 komt de ‘Nieuwe Gijsbrecht’ terug uit Polen en verovert Amsterdam!  

DROOMWANDELING

WANDELING NAAR DE DROOMTIJD VAN AMSTERDAM
START 11.00 UUR HAARLEMMERPOORT EN/OF 15.00 UUR DAM

wandelen met Adele de Vuurvrouw naar mythische plaatsen in de stad waar het vrije Amsterdam ooit ontstond en nog steeds ontstaat
vanaf de Staatsliedenbuurt, Haarlemmerpoort via de Dam (theater), Nieuwmarkt naar het Oosterpark

VERENIGING VAN VRIJE WANDELAARS Nemo
www.struinen.nl - nemo@pz.nl - tel. 020-6817013
Het Wandeltheater is een productie van de Vereniging van Vrije Wandelaars ‘Nemo' als programma-onderdeel van de Autovrije Dag en de Groene Maand. Concept/script: Peter Spruijt. Wandeling Vincent Rottier. Regie Theatergroep Cornu Cervi uit Kopaniec (Polen): Piotr Kura Kurowski Vuurvrouw: Djana Tempelman. Piano: Ton Verkroos. Optreden Nemokoor olv Mathilde Andriessen.

 EERSTE "AMSTERDAM WALKABOUT"

De Amsterdam Walkabout is een terugkerend wandel/theaterevenement waarbij oude en nieuwe ontstaansmythen van de stad tot leven komen. Vanaf de 12^e eeuw tijd is Amsterdam een migrantenstad en een vrijstad, letterlijk gebouwd op de mythen en legenden van de landverhuizers. De verdrijving van Gijsbrecht van Amstel in 1296 markeert het beginpunt van veroveringen en bezettingen door vreemde heersers die de vrijstad probeerden te beteugelen. Maar de vrijstad bleef altijd bestaan, als een mythische laag (droomtijd), onbereikbaar voor de regenten, kooplieden en dominees; als veen(brand) onder het asfalt, als voetspoor onder de snelweg. Theater, wandelen en muziek zijn manieren om die mythen in de stad op te sporen en in contact te komen met de vele generaties migranten die Amsterdam met hun mythen verrijkt hebben. Oorspronkelijk is de Walkabout de zwerftocht van de Australische Aboriginals naar de Droomtijd (de wereld van de vooroudergeesten in het landschap) via mythen en gezangen (songlines). De ‘Amsterdam Walkabout’ vertelt de geschiedenis van Amsterdam als een eeuwenlange zwerftocht van migranten met hun verhalen, waarvan de Polen de laatsten zijn. Op 23 september veroveren zij de Dam!

 DE NIEUWE GIJSBRECHT KOMT UIT POLEN!

Het verhaal van Gijsbrecht van Amstel is de oermythe van Amsterdam. Het verhaal vertelt het dramatische einde van de vrijstad, die verdwijnt naar de marge, de illegaliteit, onder het asfalt. Gijsbrecht van Aemstel, heer van Amsterdam, is in 1296 medeschuldig aan de moord op zijn rivaal, de Hollandse Graaf Floris de Vijfde. Als straf raakt hij Amsterdam kwijt. Dat betekent het einde van het vrije Amsterdam en de stad wordt bezet door de Graven van Holland en hun handlangers. Gijsbrecht vlucht naar Oost-Pruisen, het huidige Polen. De nazaten van Gijsbrecht komen door de vele (gedwongen) landverhuizingen terecht in het Poolse dorp Kopaniec. Als erfgenamen van Gijsbrecht van Aemstel beschouwen ze zich als de echte Amsterdammers! Ze komen terug naar Amsterdam om het verhaal van hun voorouders te vertellen en op symbolische wijze de stad te bevrijden van de bezetters via droomwandelingen. Ze willen laten zien dat de geest van het vrije Amsterdam van Gijsbrecht nooit verdwenen is, maar kon overleven in de ‘Droomtijd’, die nog steeds bestaat.

 WANDELEN NAAR DE DROOMTIJD VAN AMSTERDAM

Het verhaal van de "Nieuwe Gijsbrecht" gaat over het herstel van de Droomtijd, de laag van mythen en legenden waardoor Amsterdam ontstaan is en nog steeds ontstaat. De mythen zijn verbonden met concrete plekken. Droomwandelingen zijn wandelingen die deze manifestaties van de Droomtijd in de geschiedenis van Amsterdam zichtbaar maken. Op 23 september organiseert de Vereniging van Vrije Wandelaars Nemo een droomwandeling vanaf Staatsliedenbuurt naar het Oosterpark via Dam (theater) en Nieuwmarkt. De wandeling wordt geleid door Adele de Vuurvrouw die het vuur van de Droomtijd brandend houdt.Onderweg zal Vincent Rottier de mythen toelichten. Start 23 sept. Haarlemmerpoort 11 uur en/of Dam 15 uur.

 

HISTORISCHE ACHTERGRONDEN

Amsterdam ontstaat in de 11e eeuw als een vrije Friese nederzetting van veenontginners. De christelijke bekering was maar erg oppervlakkig en veel heidense Friese (Germaanse) gebruiken bleven bestaan met een christelijk sausje, zoals de verering van heilige bronnen, putten, schedels, vuurplaatsen en bomen. Als in de 12e eeuw het veen inklinkt en het water stijgt, ontstaat na grote overstromingen een grote binnenzee (het IJ) en wordt het gebied afgesneden van het vrije Friesland in het noorden. De Bisschop van Utrecht en de Graven van Holland vechten (op gezag van de Rooms Duitse Keizer) om het bezit van Amstelland. De Heren van Aemstel, van oorsprong een oud Fries adellijk geslacht, heersend over Amstelland vanuit hun kasteel in Ouderkerk, zijn formeel leenmannen van de bisschop en later van de graaf, maar weten zich te ontworstelen aan de macht van hun leenheren (en dus ook van de keizer). Amstelland wordt een soort vrijstaat, maar niet voor lang. In 1296 is Gijsbrecht IV van Aemstel medeplichtig aan de moord op zijn rivaal, de machtige Hollandse graaf Floris V. Als straf raakt hij Amstelland kwijt en hij vlucht naar Oost Pruisen (nu Polen) waar hij in Paslek een nieuwe nederzetting sticht, nog steeds bekend onder de naam 'Pruisisch Holland'. Zijn zoon Jan I van Aemstel accepteert het verlies van Amstelland niet, en verovert in 1304 Amsterdam terug. Maar hij wordt in datzelfde jaar weer verjaagd door de graaf. Als straf raakt Amsterdam zijn stadsrechten en stadswallen kwijt, en de graaf bouwt een dwangburcht om Amsterdam in het gareel te houden (het z.g. kasteel van Aemstel). Vanaf die tijd wordt Amstelland een deel van het graafschap Holland en begint de groei en bloei van Amsterdam als haven- en handelsstad. Vondel heeft in zijn toneelstuk de historische Gijsbrecht IV en Jan I samengevoegd tot één personage; zijn beroemde Gysbreght van Aemstel. Het toneelstuk was geschreven voor de Amsterdamse elite van regenten om de stad meer aanzien te geven. Daarom beschreef Vondel de val van Amsterdam in 1304 als een klassieke tragedie over de Trojaanse Oorlog met Gysbreght als Aeneas.Vondel laat zijn toneelstuk eindigen met de vlucht van Gijsbrecht naar Oost-Pruisen, het huidige Polen. Historici hebben aangetoond dat daar eind 13e eeuw Hollanders een kolonie hebben gesticht: "Nieuw Hollant".

De Droomtijd van Amsterdam 
Sinds Vondel de ontstaansgeschiedenis van Amsterdam vormgaf in zijn toneelstuk ‘Gysbreght van Aemstel', zijn andere versies uit het geheugen van de Amsterdammers verdwenen en overheerst de aangepaste versie van de regenten. Vooral het heidense en mythische Friese verleden werden hardhandig verwijderd uit de heersende geschiedschrijving, en verdrongen naar de Droomtijd, de laag van mythen en legenden. Maar het is de regenten, dominees, stadhouders en vorsten nooit gelukt om de Droomtijd te vernietigen. De geschiedschrijving van Amsterdam wordt nog steeds beheerst door de 'regenten' (de nieuwe dominees en kooplieden), die het mythische en magische (droom)landschap van Amsterdam verwoesten met respectloze verstedelijking en snelwegen. Maar de geschiedenis van Amsterdam is ook te beschrijven als een serie manifestaties van de Droomtijd, met zijn magische plaatsen en zijn vele opstanden en vrijheidsstrijders. Het zijn altijd de migranten geweest die met hun (Brabantse, Armeense, Joodse, Indische, Surinaamse, Chinese, Turkse, Marokkaanse) mythen en legenden in Amsterdam de Droomtijd levend hielden. Nu zijn het de Poolse migranten die met hun Gijsbrecht-mythe naar Amsterdam komen.

 

OPENING AMSTERDAMS HOOFDNET WANDELEN

MARIJKE VOS, WETHOUDER CENTRALE STAD
WIL CODRINGTON, WETHOUDER STADSDEEL CENTRUM
WOJCIECH POCZYNEK, BURGEMEESTER VAN STARA KAMIENICA (POLEN)
OPENEN HET AMSTERDAMS HOOFDNET WANDELEN
OP DE DAM, 23 SEPTEMBER 2007, 13.30 UUR

Als onderdeel van “Amsterdam autovrij” en de “Groene Maand” presenteert de vereniging van vrije wandelaars Nemo op 23 september op de Dam Het wandeltheater De Nieuwe Gijsbrecht en de Droomwandeling. Aanleiding is de opening van het Amsterdams Hoofdnet Wandelen, een initiatief van Nemo om het wandelen in Amsterdam op de kaart te zetten. Juist op de Dam, als centrum, knooppunt en startpunt van alle wandelroutes in en rond de stad.

 In Amsterdam hebben auto’s, fietsen en planten een hoofdnet en dure voorzieningen, maar wandelaars zijn meestal de dupe. Nemo verbindt historische en groene wandelroutes van de stad (dijken, groene scheggen, parken, oevers, tuinparken, binnentuinen) tot een aantrekkelijk wandelnetwerk. In een plan voor de realisatie van het Hoofdnet Wandelen pleit Nemo voor meer wandelvoorzieningen en het oplossen van knelpunten. De wethouders Marijke Vos en Wil Codrington zetten op 23 september op de Dam letterlijk de eerste stap met de onthulling van de eerste ‘Amsterdamse Wandelwegwijzer’ en de onthulling van de ‘Amsterdamse wandelaar’ (Wandelnaatje) op de plaats van Naatje (in de 19e eeuw het standbeeld met de Nederlandse Volksgeest, in de volksmond Naatje)!

AMSTERDAM WANDELSTAD

Op de plattegrond van Amsterdam zie je dat het een wandelkaart is; van alle kanten dringen groene zones door tot in het centrum. Parken, plantsoenen, oevers, begraafplaatsen, binnentuinen en tuinparken vormen met elkaar een aantrekkelijk wandelnetwerk. Wandelen is de enige manier om dit (vaak verborgen) wandelnetwerk te ontdekken, en uit te breiden. Het wandelnetwerk van Amsterdam, is met zijn web van lijnen en dwarsverbanden (bv Groene AS) niet alleen een historisch monument, een ecologisch lint en een recreatieve verbindingszone, maar vooral een 'kunstwerk'; een web van menselijke voetsporen en verhalen waaromheen en waaruit de stad ontstaan is en nog steeds ontstaat. Want het zijn altijd wandelaars en migranten geweest die verhalen en legenden hebben verteld over de stad en het landschap. Als je als wandelaar die voetsporen terugvindt en naloopt, kun je ook de verhalen terugvinden van de mensen die er vroeger gelopen hebben. En omdat er steeds nieuwe voetsporen ontstaan, komen er steeds nieuwe verhalen bij. Het Amsterdamse wandelweb is in eerste instantie een verhalencyclus, waarbij wandelen lezen is, en de verhaallijnen de voetpaden.

 MEER RUIMTE VOOR VERDWENEN WANDELTRADITIES

Het Amsterdamse wandelnetwerk met de formele en informele stedelijke groenstructuren en historische routes biedt ruimte voor talloze manieren van wandelen. Niet alleen het sportieve en recreatieve wandelen, maar ook wandeltradities die al eeuwen oud zijn en vaak door het oprukkende verkeer en de verstedelijking (bijna) verdwenen zijn, zoals het flaneren, het struinen zwerven pelgrimeren grasduinen dalven kuieren dauwtrappen slenteren paraderen demonstreren dolen dwalen zwalken landlopen lanterfanten en het wandeltheater, de combinatie van wandelen met muziek en theater. Vereniging Nemo wil op de Autovrije Dag zichtbaar maken dat Amsterdam naast een wegennet en een fietspadennet, ook een wandelnetwerk bezit. Daarom pleit Nemo voor een netwerk van ‘groene lopers' vanaf de Dam in Amsterdam naar het landelijk gebied.

 ADRES AAN B&W AMSTERDAM

EEN ‘HOOFDNET WANDELEN’ VOOR AMSTERDAM!

Vereniging van Vrije Wandelaars Nemo pleit voor de ontwikkeling van een "Hoofdnet Wandelen" met een integrale visie en concrete voorstellen om het wandelen in Amsterdam te bevorderen. Daarom verzoekt Nemo het gemeentebestuur van Amsterdam:
1. Geef het Hoofdnet Wandelen dat Nemo ontwikkeld heeft een formele status
2. Inventariseer knelpunten en maak een actieplan om ze snel op te lossen
3. Betrek wandel-belangenorganisaties bij de inrichting van groengebieden en wandelroutes
4. Creëer een ‘Wandelcentrum' in de binnenstad van Amsterdam, als knooppunt van wandelroutes, infopunt en startpunt van wandelingen
5. Ondersteun culturele wandelevenementen  

WANDELEN STAAT NIET OP DE KAART

Amsterdam kent wel een Hoofdnet voor auto’s, fietsers en planten, maar niet voor wandelaars. Het gemeentelijk budget voor recreatieve routes wordt vrijwel alleen besteed aan fietsroutes. Dat moet veranderen! Er zijn weinig steden waar zoveel gelopen en gewandeld kan worden als Amsterdam. Ook fietsers en automobilisten zullen (soms knarsetandend) toegeven dat Amsterdam in wezen een wandelstad is. De wandelmogelijkheden zijn het meest zichtbaar in de groene zones van de stad, vooral langs de groene scheggen, de dijken en de vele waterlopen. Maar het wandelbeleid in de regio Amsterdam is versnipperd en komt niet van de grond. Tientallen organisaties en overheden houden zich bezig met groenbeheer en wandelen, maar activiteiten en producten zijn niet op elkaar afgestemd, bereiken de doelgroep niet en de vele knelpunten worden niet opgelost. De Hoofdgroenstructuur (HGS) biedt planologisch onvoldoende bescherming. Wandelroutes buiten de stad zijn nauwelijks te bereiken vanuit de stad en interessante doelgroepen vallen buiten de boot (toeristen, jongeren, ouderen, gehandicapten). Groene routes in de stad zijn veelal onbekend en slecht op elkaar aangesloten. In het Structuurplan van Amsterdam en de meeste plannen en verslagen van de Amsterdamse Dienst Infrastructuur Verkeer en Vervoer komt de wandelaar nauwelijks voor. Bij de diverse inrichtingsplannen voor de groene scheggen (bv. Tuinen van West, Diemerbos, Amstelland) zijn geen wandelorganisaties betrokken. Er is veel aandacht (en geld) voor auto's, fietsen en openbaar vervoer; maar een stedelijk wandelnetwerk ontbreekt.

 TOP TIEN WANDELKNELPUNTEN VAN AMSTERDAM E.O.

1. Binnenstad Amsterdam: geen autovrije, groene wandelroutes langs het water
2. Amsterdam binnen de ring: groene scheggen hebben geen verbinding met groene routes binnen de ring
3. Groot Amsterdam: geen (beschermde, gemarkeerde) groene wandelroutes die parken en andere groenzones met elkaar verbinden
4. Groene Scheggen, Groene AS, HGS: veel te weinig onverharde wandelmogelijkheden
5. Oud Osdorp a. Afgesloten Wijsentkade en monsterlijke villa bovenop de Wijsentkade b. Bedrijventerrein in de Lutkemeerpolder c. Geen brug over Haarlemmerweg naar Bretten d. Verdiepte ligging Westrandweg?
6. Westrandscheg: groene scheg, wandelverbinding en ecologisch lint wordt verbroken bij Station Sloterdijk
7. Waterland: nauwelijks onverharde voetpaden
8. Amstel, richting Ouderkerk/Uithoorn en Ronde Hoep: geen onverharde voetpaden
9. Gein, Vechtstreek: geen onverharde voetpaden
10 Amsterdam Rijnkanaal bij Nigtevecht: geen brug bij vitale wandel/fietsverbinding

PLAN VOOR EEN AMSTERDAMS HOOFDNET WANDELEN  

 DOEL
Amsterdam ontwikkelen tot een ‘wandelstad' door het creëren van een Amsterdams wandelnetwerk in de centrale stad, stadsdelen en omringende gemeenten, in samenwerking met recreantenorganisaties, groenaanbieders, (tuinparken, heemtuinen, begraafplaatsen, schooltuinen), natuurbeheerders, agrarische organisaties), natuur/milieuorganisaties (IVN NME KNNV MCA), erfgoedorganisaties en recreatieve en toeristische ondernemers.

WERKWIJZE
1. het ontwikkelen van een "Hoofdnet Wandelen" door het updaten van alle bestaande recreatieve wandelroutes, knelpunten en gewenste mogelijkheden. 2. evaluatie van bestaand beleid gericht op recreatie, groenbeheer en wandelen/voetgangers van de centrale stad, stadsdelen, omringende gemeenten, waterschappen en recreatieschappen 3. het ontwikkelen van nieuwe wandelroutes in de stad en de groene ruimte in samenwerking met groenaanbieders en natuurbeheerders 4. het ontwikkelen van doelgroepgerichte wandelproducten voor bijvoorbeeld kinderen, jongeren, gezinnen, ouderen, allochtonen, gehandicapten en toeristen. 5. het ontwikkelen van publiciteitsmiddelen: publiekscampagnes, website, folders, brochures, wandelknooppunt, publieksevenementen 6. het koppelen van wandelproducten aan andere recreatieve producten 7. het inzetten van vrijwilligerswerk en reïntegratietrajecten (bv. participatiebanen) om gewenste voorzieningen te realiseren 8. integreren van het Hoofdnet Wandelen in de diverse inrichtingsplannen voor de scheggen. Nemo wil daarbij namens de wandelsector aanspreekpunt zijn voor wandelbelangen 9. ontwikkelen van een routekaart en publicaties met achtergrondinformatie

KANSEN EN MOGELIJKHEDEN
1. de groengebieden in en rond Amsterdam zoeken meer draagvlak en inkomsten. 2. gezondheid: wandelen is gezond als ziekte-preventie. 3. het toeristisch aanbod in Amsterdam kan op een aantrekkelijke wijze verbreed en uitgebreid worden. Berlijn en Praag (en veel andere hoofdsteden) hebben groene wandelroutes, Amsterdam niet, terwijl de stad over veel meer mogelijkheden beschikt. 4. wandelen is een vorm van gebruik en beheer van de openbare ruimte, het creëert betrokkenheid en veiligheid. 5. wandelen is een uitstekende manier om educatieve programma's te ontwikkelen en nieuwe burgers te betrekken bij de stad 6. de minister van LNV wil het wandelen vanuit de stad wil stimuleren via een nieuwe subsidieregeling. Aanleiding was de Wandelnota van GroenLinks (Wijnand Duyvendak). 7. vanuit stadsdelen, waterschappen en de provincie zijn veel initiatieven om het wandelen in en rond de stad te bevorderen 8. veel organisaties op het gebied van recreatie, wandelen, natuur en milieu zijn betrokken bij wandelmogelijkheden in en rond de stad

KNELPUNTEN
Het wandelbeleid in de regio Amsterdam is versnipperd en komt niet van de grond. Tientallen organisaties en overheden houden zich bezig met groenbeheer en wandelen, maar activiteiten en producten zijn niet op elkaar afgestemd, bereiken de doelgroep niet en de vele knelpunten worden niet opgelost. De Hoofdgroenstructuur (HGS) biedt planologisch onvoldoende bescherming. Wandelroutes buiten de stad zijn nauwelijks te bereiken vanuit de stad en interessante doelgroepen vallen buiten de boot (allochtonen, ouderen, gehandicapten). Groene routes in de stad zijn veelal onbekend en slecht op elkaar aangesloten. In het Structuurplan van Amsterdam en de meeste plannen en verslagen van de Amsterdamse Dienst Infrastructuur Verkeer en Vervoer komt de wandelaar nauwelijks voor. Bij de diverse inrichtingsplannen voor de groene scheggen (bv. Tuinen van West, Diemerbos, Amstelland) zijn geen wandelorganisaties betrokken. Er is veel aandacht (en geld) voor auto's, fietsen en openbaar vervoer; maar een stedelijk wandelnetwerk ontbreekt.

GEBIED
Stedelijk gebied Amsterdam en het ‘uitloopgebied' rond Amsterdam, bereikbaar per openbaar vervoer (omringende gemeenten, Zaanstreek, Waterland, Gooi, Vechtstreek, noordelijke Groene Hart, Amstelland, Ronde Venen, Kennemerland).

DOELGROEP
Alle Amsterdammers, bezoekers en toeristen. Specifieke aandacht voor kinderen, jongeren, gezinnen, ouderen, allochtonen, gehandicapten en toeristen.

WANDELCENTRUM
Omdat alle wandelroutes vanuit de scheggen en de groengebieden buiten de stad allemaal uitkomen in het centrum, zou het centrum zich goed kunnen promoten als 'wandelcentrum'. Daarmee zou de Centrale Stad of het Stadsdeel Centrum initiatiefnemer en aanjager kunnen zijn, ook van andere stadsdelen als het gaat om wandelen. Er moet daarom een ‘wandelcentrum' komen op een centrale plek in (of dichtbij) het centrum waar alle wandelroutes beginnen, een denkbeeldig wandelcentrum als 'wandelhart' van Amsterdam. Natuurlijk dient het wandelcentrum ook een digitale vorm te krijgen met een Amsterdamse wandelwebsite met diverse producten als wandelkaartjes en een aanbod van wandelarrangementen. Nemo wil haar kantoorruimte ontwikkelen en inrichten als wandelcentrum op een geschikte locatie.

CRITERIA VAN WANDELROUTES
Groene routes in de stad (met elkaar te verbinden als ommetjes), aansluitend op groengebieden in de stadsrand en het landelijk gebied buiten de stad - verbindingen met stadsparken, tuinparken, heemtuinen, begraafplaatsen. sportparken, oevers enz. - mogelijkheden de wandelingen te koppelen aan thema's en verhalen - mogelijkheid de wandeling te combineren met openbaar vervoer om sneller de stad uit te zijn - belangrijke groene routes moeten een officiële (gemarkeerde) status krijgen - groene routes in het landelijk gebied verbinden met attracties en accommodaties

VOORBEELD VAN WANDELROUTES
1. via Brouwersgracht naar Westerpark, Bretten, Spaarnwoude naar de duinen.
2.via Herengracht, Leidsegracht, Vondelpark, Rembrandtpark, Sloterplas, Osdorp
3 via Herengracht, Leidsegracht, Vondelpark, Nieuwe Meer, Sloten
4 via Herengracht, Vondelpark,Schinkelkade, Amsterdamse Bos naar Aalsmeer, Groene Hart
5 via Spiegelstraat, Museumplein, Ruysdaelkade, Beatrixpark, Zorgvliet, Amstelpark, Ouderkerk, , Groene Hart
6 via Amstel door Zuid-Oost, Bijlmer naar het Gein, Abcoude
7 via Groene Allee, Plantage, Oosterpark, Frankendael naar Diemerbos, Weesp, Vechtstreek, Utrechtse Heuvelrug
8 via Nieuwe Herengracht, Kattenburg, Diemer Zeedijk, naar Diemen, Muiden, Hilversum
9 via Vliegenbos naar Waterland, Marken
10 via Florapark naar Waterland, Eilandspolder, Purmerend
11 via Buiksloot naar 't Twiske, Zaanstreek, IJmuiden

OP ZOEK NAAR NIEMANDSLAND
Naast de officiële groenstructuren die vaak over een formele en beschermde status beschikken, zijn er in de stad ook talloze informele groengebiedjes. Vaak zijn het rafelranden, tussengebiedjes, illegale stukjes wildernis en onland, stadsmarges; vaak een tussenruimte tussen 2 bestemmingen of een plan dat niet doorging, of een vergeten plek die niet onderhouden is, of een landje dat gekraakt of bezet is door stadsnomaden. Elke stad heeft een ‘niemandsland'. Natuurlijk wil de stad alles onder controle hebben en beheren, maar dat lukt nooit. Het gevolg is dat overal in de stad voor de geoefende ogen van de wandelaar dit voortwoekerende niemandsland te vinden is; in de havens, op kademuren, tussen flatgebouwen, achter kantoren, naast snelwegen, in keurtuinen, op vuilstortplaatsen of in de vorm van laarzenpaden sluipwegen hondenuitlaatpaadjes slijtpaden. In dit ‘niemandsland' is de dynamiek en de turbulentie van de stad het meest zichtbaar. Het wandelen in ‘niemandsland' is dan een hele andere manier van lopen dan het formele wandelen over de gebaande paden; het is meer struinen, slenteren, ronddolen, (ver)dwalen, zwerven. Nemo wil in haar ‘hoofdnet wandelen' ook deze informele structuren opnemen. Wandelen wordt niet alleen een reis naar het verleden, maar ook een reis naar ‘niemandsland', de achterkant van de stad, waarin het heden zichtbaar is.